Henüz otuzlu yaşlarının başında olan Meryem, bir yandan orta sınıf bir ailenin çocuğuna bakıcılık yaparak geçimini sağlamakta bir yandan da kendi çocuklarına ve Alzheimer hastası annesine bakmaktadır. Çalışanı olduğu evde ailenin bir parçası olduğunu hisseden Meryem’in illüzyonu, bu ev vasıtasıyla keşfetmiş olduğu kişisel gelişim kitaplarıyla da desteklenir. Onu etkisi altına alan yeni öğretiler ve tanık olduğu yaşantı doğrultusunda hayat önceliklerini gözden geçiren Meryem, eyleme geçmek için olabilecek en yanlış günü seçer.